تاریخچه سپتیک تانک و راندمان تصفیه سپتیک تانک   

تاریخچه

سپتیک تانک در سال 1876 در آمریکا برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت، اگرچه ثبت این اختراع در سال 1881 در فرانسه انجام شد. با مجهز نمودن سپتیک تانک به تنظیم کننده‌های جریان در سال 1905 بر کارایی این نوع سازه افزوده شد. در قرن حاضر پس از سال 1920 سپتیک تانک‌ها به طور گسترده‌ای در سطح جامعه مورد استفاده قرار گرفته اند. پس از جنگ جهانی دوم، سپتیک تانک‌ها در مناطق مسکونی فاقد سیستم فاضلاب مورد توجه قرار گرفت. خاک مناسب، فرایند تصفیه و دسترسی به سیستم فاضلاب سپتیک را تسهیل می‌نماید. خاکی که متشکل از شن، رس و لای است، عملکرد مناسبی دارد. اگر مقدار رس خاک بسیار زیاد باشد این امکان وجود دارد که مواد زائد به سختی نفوذ نمایند. اگر خاک شامل مقدار زیادی شن و ذرات بزرگ باشد، مواد زائد بدون اینکه تحت تأثیر میکروب ‌های خاک به درستی تصفیه شوند از میان ذرات خاک عبور می‌نمایند.

راندمان تصفیه سپتیک تانک

سپتیک تانک بخش عمده ای از مواد معلق قابل ته نشینی، روغن و چربی، اجسام شناور و آشغال های موجود در فاضلاب را با راندمانی در حدود 80الی60 درصد حذف می کند. به دنبال حذف این آلاینده ها دیگر پارامترهای آلاینده نظیر COD ، BOD5 و TSS نیز کاهش می یابد. بخش از جامدات حذف شده از فاضلاب که دارای چگالی بیشتری هستند در قسمت کف مخزن ته نشین شده و لایه ای از لجن را تشکیل می دهند. بخش دیگری از مواد جامد حذف شده از فاضلاب که دارای چگالی کمتری هستند بر روی سطح فاضلاب لایه ای حاوی روغن، چربی و دیگر اجسام شناور از جمله ذرات پلاستیک را تشکیل میدهند. در این لایه ها به سبب شرایط مساعد انواع باکتری ها رشد یافته و بخشی از این جامدات را هضم کرده و یا بصورت محلول درمی آوردند. حل شدن برخی از جامدات در فاضلاب و عبور آنها از سپتیک تانک باعث می شود که معمولاً راندمان حذف BOD5 فاضلاب مربوط به سپتیک تانک کمتر از مخزن ته نشینی اولیه باشد. اما بطور کلی راندمان حذف BOD5 سپتیک تانک 50الی30 درصد است. در اثر انجام واکنش های بیولوژیکی گازهایی از جمله متان تولید می شود که این گازها بصورت حباب از کف مخزن به سمت بالا صعود کرده و مانع از ته نشینی بخشی از مواد می شوند. چسبیدن این حباب ها به ذرات جامد گاهی باعث معلق ماندن ذره شده و سبب گذر آن از سپتیک تانک می شوند. وجود دیواره میانی باعث می شود که در مخزن دوم لجن تجمع نیافته و در نتیجه حباب گازی تولید نشود. عدم تولید حباب گاز نیز باعث جلوگیری از ایجاد اختلال در فرآیند ته نشینی ذرات شده و راندمان تصفیه را افزایش می دهد. معمولاً حجم سپتیک تانکها به گونه ای است که زمان ماند فاضلاب در آن در حدود 24 ساعت است. هر چه زمان ماند فاضلاب در سپتیک تانک بیشتر باشد، به سبب پیشرفت فرآیندهای تصفیه در آن، راندمان تصفیه فاضلاب نیز بیشتر خواهد شد. از این رو گاهی برای افزایش راندمان تصفیه سپتیک تانک، ظرفیت سپتیک تانک را بیش از حالت استاندارد در نظر می گیرند. به ازای افزایش 100 درصدی در ظرفیت سپتیک تانک، راندمان تصفیه آن تنها در حدود 40الی20 درصد افزایش پیدا می کند.